انحصار چین بر عناصر کمیاب خاکی و چرا باید به آن اهمیت دهیم

استراتژی ایالات متحده برای مواد معدنی خاکی کمیاب باید. . . متشکل از ذخایر ملی خاصی از عناصر کمیاب خاکی، فرآوری مواد معدنی خاکی کمیاب در ایالات متحده از طریق اجرای مشوق‌های جدید و لغو مشوق‌ها و [تحقیق و توسعه] پیرامون فرآوری و شکل‌های جایگزین جدید نادر پاک از سر گرفته می‌شود. مواد معدنی زمین ما به کمک شما نیاز داریم.
- الن لرد، معاون وزیر دفاع و دفاع، شهادت کمیته فرعی آماده سازی و مدیریت نیروهای مسلح سنا، 1 اکتبر 2020.
یک روز قبل از شهادت خانم لرد، رئیس جمهور دونالد ترامپ فرمان اجرایی "اعلام ورود صنعت معدن به وضعیت اضطراری" را با هدف "تشویق تولید داخلی مواد معدنی کمیاب برای فناوری نظامی و در عین حال کاهش وابستگی ایالات متحده به چین" امضا کرد. «. ظهور ناگهانی فوریت در موضوعاتی که تاکنون به ندرت مورد بحث قرار گرفته اند، باید بسیاری از مردم را شگفت زده کرده باشد.
به گفته زمین شناسان، خاک های کمیاب کمیاب نیستند، اما گرانبها هستند. پاسخی که به نظر یک راز است در دسترسی نهفته است. عناصر خاکی کمیاب (REE) شامل 17 عنصر است که به طور گسترده در لوازم الکترونیکی مصرفی و تجهیزات دفاعی استفاده می شود و اولین بار در ایالات متحده کشف و مورد استفاده قرار گرفت. با این حال، تولید به تدریج به چین منتقل می شود، جایی که هزینه های کمتر نیروی کار، کاهش توجه به اثرات زیست محیطی، و یارانه های سخاوتمندانه از این کشور باعث شده است که جمهوری خلق چین (PRC) 97 درصد از تولید جهانی را به خود اختصاص دهد. در سال 1997، Magniquench، شرکت پیشرو در خاک های کمیاب در ایالات متحده، به یک کنسرسیوم سرمایه گذاری به رهبری آرچیبالد کاکس (جونیور)، پسر دادستانی به همین نام، واترگیت فروخته شد. این کنسرسیوم با دو شرکت دولتی چینی کار می کرد. شرکت فلز، مواد جدید Sanhuan و شرکت واردات و صادرات فلزات غیر آهنی چین. رئیس Sanhuan، پسر زن رهبر ارشد دنگ شیائوپینگ، رئیس این شرکت شد. Magniquench در ایالات متحده بسته شد، به چین منتقل شد و در سال 2003 بازگشایی شد، که مطابق با برنامه "Super 863" دنگ شیائوپینگ است که فناوری پیشرفته ای را برای کاربردهای نظامی، از جمله "مواد عجیب و غریب" به دست آورد. این امر باعث شد که Molycorp به آخرین تولیدکننده بزرگ خاکی کمیاب در ایالات متحده تبدیل شود تا اینکه در سال 2015 سقوط کرد.
در اوایل دولت ریگان، برخی متالوژیست ها شروع به نگرانی کردند که ایالات متحده به منابع خارجی که لزوماً برای بخش های کلیدی سیستم تسلیحاتی خود (عمدتاً اتحاد جماهیر شوروی در آن زمان) دوستانه نیستند، متکی است، اما این موضوع واقعاً نظر افکار عمومی را جلب نکرد. توجه سال 2010. در سپتامبر همان سال، یک قایق ماهیگیری چینی با دو کشتی گارد ساحلی ژاپن در دریای مورد مناقشه چین شرقی برخورد کرد. دولت ژاپن قصد خود را برای محاکمه کاپیتان قایق ماهیگیری اعلام کرد و متعاقباً دولت چین برخی اقدامات تلافی جویانه از جمله تحریم فروش مواد کمیاب در ژاپن را انجام داد. این می تواند تأثیر مخربی بر صنعت خودروسازی ژاپن داشته باشد که با رشد سریع خودروهای ارزان قیمت ساخت چین تهدید شده است. در میان کاربردهای دیگر، عناصر خاکی کمیاب جزء ضروری مبدل‌های کاتالیزوری موتور هستند.
تهدید چین به اندازه کافی جدی گرفته شده است که ایالات متحده، اتحادیه اروپا، ژاپن و چندین کشور دیگر شکایتی را به سازمان تجارت جهانی (WTO) ارائه کردند و حکم دادند که چین نمی تواند صادرات عناصر کمیاب خاکی را محدود کند. با این حال، چرخ های مکانیسم حل و فصل سازمان تجارت جهانی به آرامی در حال چرخش است: تا چهار سال بعد حکمی صادر نمی شود. وزارت امور خارجه چین بعداً تحریم این کشور را رد کرد و گفت که چین برای صنایع در حال توسعه خود به عناصر کمیاب بیشتری نیاز دارد. این ممکن است درست باشد: تا سال 2005، چین صادرات را محدود کرده بود و باعث نگرانی پنتاگون در مورد کمبود چهار عنصر خاکی کمیاب (لانتانیم، سریم، یورو و و) شد که باعث تاخیر در تولید تسلیحات خاص شد.
از سوی دیگر، انحصار مجازی چین در تولید خاک‌های کمیاب نیز ممکن است ناشی از عوامل بیشینه‌کننده سود باشد و در آن دوره، قیمت‌ها واقعاً به سرعت افزایش یافت. از بین رفتن مولیکورپ نیز نشان دهنده مدیریت زیرکانه دولت چین است. Molycorp پیش‌بینی کرد که پس از حادثه بین قایق‌های ماهیگیری چینی و گارد ساحلی ژاپن در سال 2010، قیمت‌های خاک‌های کمیاب به شدت افزایش می‌یابد، بنابراین مبلغ هنگفتی برای ساخت پیشرفته‌ترین تأسیسات پردازش جمع‌آوری کرد. با این حال، زمانی که دولت چین سهمیه‌های صادراتی را در سال 2015 کاهش داد، مولیکورپ با 1.7 میلیارد دلار بدهی و نیمی از تسهیلات فرآوری آن تحت فشار قرار گرفت. دو سال بعد، از روند ورشکستگی بیرون آمد و به قیمت 20.5 میلیون دلار فروخته شد که در مقایسه با 1.7 میلیارد دلار بدهی، مبلغ ناچیزی است. این شرکت توسط یک کنسرسیوم نجات یافت و شرکت چینی لشان شنگه رِر زمین 30 درصد از حقوق بدون رای این شرکت را در اختیار دارد. از نظر فنی، داشتن سهام بدون رای به این معنی است که لشان شنگه بیش از بخشی از سود را ندارد و مجموع این سود ممکن است اندک باشد، بنابراین ممکن است برخی از افراد انگیزه شرکت را زیر سوال ببرند. با این حال، با توجه به اندازه لشان شنگه نسبت به مبلغ مورد نیاز برای به دست آوردن 30 درصد سهام، این شرکت احتمالاً ریسک می کند. با این حال، می‌توان از طریق روش‌هایی غیر از رای دادن اعمال کرد. طبق یک سند چینی که توسط وال استریت ژورنال تهیه شده است، لشان شنگه حق انحصاری فروش مواد معدنی Mountain Pass را خواهد داشت. در هر صورت، Molycorp REE خود را برای پردازش به چین می فرستد.
به دلیل توانایی تکیه بر ذخایر، صنعت ژاپن واقعاً تحت تأثیر اختلافات سال 2010 قرار نگرفته است. با این حال، امکان تسلیح سازی چین از خاک های کمیاب در حال حاضر به رسمیت شناخته شده است. در عرض چند هفته، کارشناسان ژاپنی از مغولستان، ویتنام، استرالیا و سایر کشورهای دارای منابع مهم خاکی کمیاب بازدید کردند تا پرس و جو کنند. از نوامبر 2010، ژاپن به یک توافق اولیه عرضه بلندمدت با گروه Lynas استرالیا رسیده است. ژاپن در اوایل سال آینده تایید شد و از زمان گسترش خود، اکنون 30 درصد از خاک های کمیاب خود را از Lynas به دست آورده است. جالب اینجاست که گروه معادن فلزات غیرآهنی دولتی چین تنها یک سال پیش تلاش کرد تا اکثریت سهام Lynas را خریداری کند. با توجه به اینکه چین دارای تعداد زیادی معادن خاکی کمیاب است، می توان حدس زد که چین قصد دارد بازار عرضه و تقاضای جهانی را در انحصار خود درآورد. دولت استرالیا این معامله را مسدود کرد.
برای ایالات متحده، عناصر خاکی کمیاب بار دیگر در جنگ تجاری چین و ایالات متحده افزایش یافته اند. در ماه مه 2019، شی جین پینگ، دبیرکل چین، بازدید گسترده و بسیار نمادینی از معدن زمین کمیاب جیانگشی انجام داد که به عنوان نمایشی از نفوذ دولت وی بر واشنگتن تفسیر شد. پیپلز دیلی، روزنامه رسمی کمیته مرکزی حزب کمونیست چین، نوشت: «تنها از این طریق می‌توان پیشنهاد داد که ایالات متحده نباید توانایی چین را برای حفاظت از حقوق و حقوق توسعه‌ای خود دست کم بگیرد. نگویید ما به شما هشدار نداده‌ایم.» ناظران خاطرنشان کردند: «نگویید که ما هشدار ندادیم. اصطلاح «شما» معمولاً فقط در موقعیت‌های بسیار جدی، مانند قبل از حمله چین به ویتنام در سال 1978 و در مناقشه مرزی با هند در سال 2017 توسط رسانه‌های رسمی استفاده می‌شود. به منظور افزایش نگرانی های ایالات متحده، با توسعه سلاح های پیشرفته تر، عناصر خاکی کمیاب بیشتری مورد نیاز است. برای ذکر تنها دو مثال، هر جنگنده F-35 به 920 پوند خاکی کمیاب نیاز دارد و هر زیردریایی کلاس ویرجینیا ده برابر این مقدار نیاز دارد.
علیرغم هشدارها، تلاش‌ها برای ایجاد یک زنجیره تامین REE که شامل چین نمی‌شود، ادامه دارد. با این حال، این فرآیند دشوارتر از استخراج ساده است. در محل، عناصر خاکی کمیاب با بسیاری از کانی های دیگر در غلظت های مختلف مخلوط می شوند. سپس، سنگ معدن اصلی باید برای تولید کنسانتره، اولین دور فرآوری را پشت سر بگذارد و از آنجا وارد تاسیسات دیگری شود که عناصر خاکی کمیاب را به عناصر با خلوص بالا جدا می‌کند. در فرآیندی به نام استخراج با حلال، "مواد محلول از صدها محفظه مایع عبور می کنند که عناصر یا ترکیبات جداگانه را از هم جدا می کند - این مراحل را می توان صدها یا حتی هزاران بار تکرار کرد. پس از خالص شدن، می توان آنها را به اکسیداسیون تبدیل کرد. مواد، فسفر، فلزات، از آلیاژها و آهنرباها، آنها از خواص مغناطیسی، شب تاب یا الکتروشیمیایی منحصر به فرد این عناصر استفاده می کنند." در بسیاری از موارد، وجود عناصر رادیواکتیو فرآیند را پیچیده می کند.
در سال 2012، ژاپن یک سرخوشی کوتاه مدت را تجربه کرد و در سال 2018 به تفصیل تأیید شد که ذخایر REE با عیار بالا در نزدیکی جزیره Nanniao در منطقه اقتصادی انحصاری آن کشف شد، که برآورد می شود نیازهای آن را برای قرن ها برآورده کند. با این حال، از سال 2020، دومین روزنامه بزرگ ژاپن، آساهی، رویای خودکفایی را به عنوان "گل آلود بودن" توصیف کرد. حتی برای ژاپنی‌های باهوش فن‌آوری، یافتن یک روش استخراج تجاری قابل دوام همچنان یک مشکل است. دستگاهی به نام حذف کننده هسته پیستون گل را از لایه زیر کف اقیانوس در عمق 6000 متری جمع آوری می کند. از آنجایی که دستگاه هسته‌گیری بیش از 200 دقیقه طول می‌کشد تا به بستر دریا برسد، این فرآیند بسیار دردناک است. رسیدن به گل و استخراج گل تنها آغاز فرآیند پالایش است و مشکلات دیگری به دنبال دارد. یک خطر بالقوه برای محیط زیست وجود دارد. دانشمندان نگرانند که "به دلیل عملکرد آب در گردش، بستر دریا ممکن است فرو بریزد و خاک های کمیاب حفاری شده و گل و لای به اقیانوس بریزد." عوامل تجاری را نیز باید در نظر گرفت: برای سودآوری شرکت باید روزانه 3500 تن جمع آوری شود. در حال حاضر تنها 350 تن به مدت 10 ساعت در روز قابل جمع آوری است.
به عبارت دیگر، آماده سازی برای استفاده از عناصر کمیاب خاکی، چه از خشکی یا دریا، زمان بر و پرهزینه است. چین تقریباً تمام تأسیسات فرآوری در جهان را کنترل می کند و حتی خاک های کمیاب استخراج شده از سایر کشورها / مناطق برای پالایش به آنجا فرستاده می شود. یک استثناء Lynas بود که سنگ معدن خود را برای فرآوری به مالزی می فرستاد. اگرچه کمک لیناس به مشکل زمین کمیاب ارزشمند است، اما راه حل کاملی نیست. محتوای خاک‌های کمیاب در معادن این شرکت کمتر از چین است، به این معنی که Lynas باید مواد بیشتری برای استخراج و جداسازی فلزات خاکی کمیاب سنگین (مانند s) استخراج کند، که جزء کلیدی برنامه‌های ذخیره‌سازی داده است و در نتیجه افزایش می‌یابد. هزینه ها استخراج فلزات خاکی کمیاب سنگین با خرید یک گاو کامل به عنوان گاو مقایسه می شود: از آگوست 2020، قیمت یک کیلوگرم آن 344.40 دلار آمریکا است، در حالی که قیمت یک کیلوگرم نئودیمیم خاکی کمیاب سبک 55.20 دلار آمریکا است.
در سال 2019، شرکت Blue Line مستقر در تگزاس اعلام کرد که یک سرمایه گذاری مشترک با Lynas برای ایجاد یک کارخانه جداسازی REE که چینی ها را شامل نمی شود، ایجاد خواهد کرد. با این حال، انتظار می رود اجرای این پروژه دو تا سه سال طول بکشد و خریداران بالقوه آمریکایی را در برابر اقدامات تلافی جویانه پکن آسیب پذیر کند. زمانی که دولت استرالیا از تلاش چین برای خرید Lynas جلوگیری کرد، پکن همچنان به دنبال خریدهای خارجی دیگر بود. این شرکت در حال حاضر یک کارخانه در ویتنام دارد و تعداد زیادی از محصولات را از میانمار وارد می کند. در سال 2018، 25000 تن کنسانتره خاکی کمیاب و از 1 ژانویه تا 15 مه 2019، 9217 تن کنسانتره خاکی کمیاب بود. تخریب و درگیری های زیست محیطی باعث ممنوعیت اقدامات غیرقانونی معدنچیان چینی شد. این ممنوعیت ممکن است به طور غیررسمی در سال 2020 برداشته شود و هنوز فعالیت‌های غیرقانونی معدن در دو طرف مرز وجود دارد. برخی از کارشناسان معتقدند که عناصر کمیاب خاکی همچنان در چین طبق قانون آفریقای جنوبی استخراج می شوند و سپس از راه های مختلف (مانند استان یوننان) به میانمار فرستاده می شوند و سپس برای فرار از اشتیاق مقررات به چین منتقل می شوند.
خریداران چینی همچنین به دنبال به دست آوردن سایت‌های معدنی در گرینلند بوده‌اند که ایالات متحده و دانمارک را که پایگاه‌های هوایی در Thule، یک ایالت نیمه خودمختار، دارند، آزار می‌دهد. Shenghe Resources Holdings به بزرگترین سهامدار Greenland Minerals Co., Ltd تبدیل شده است. در سال 2019، یک سرمایه گذاری مشترک با یکی از شرکت های تابعه شرکت ملی هسته ای چین (CNNC) برای تجارت و فرآوری مواد معدنی کمیاب ایجاد کرد. اینکه چه چیزی یک مسئله امنیتی است و چه چیزی یک موضوع امنیتی نیست، ممکن است یک موضوع بحث برانگیز بین دو طرف قانون خودمختاری دانمارک-گرینلند باشد.
برخی بر این باورند که نگرانی ها در مورد عرضه خاک های کمیاب اغراق آمیز بوده است. از سال 2010، سهام قطعا افزایش یافته است، که حداقل می تواند در کوتاه مدت در برابر تحریم ناگهانی چین محافظت کند. خاک‌های کمیاب نیز می‌توانند بازیافت شوند و فرآیندهایی را می‌توان برای بهبود کارایی عرضه موجود طراحی کرد. تلاش‌های دولت ژاپن برای یافتن راهی مقرون‌به‌صرفه برای استخراج ذخایر معدنی غنی در منطقه اقتصادی انحصاری‌اش ممکن است موفقیت‌آمیز باشد و تحقیقات در مورد ایجاد جایگزین‌های خاکی کمیاب ادامه دارد.
زمین های کمیاب چین ممکن است همیشه وجود نداشته باشند. توجه روزافزون چین به مسائل زیست محیطی نیز بر تولید تأثیر گذاشته است. اگرچه فروش عناصر خاکی کمیاب با قیمت پایین ممکن است رقابت خارجی را متوقف کند، اما تأثیر جدی بر مناطق تولید و پالایش گذاشته است. فاضلاب بسیار سمی است. پساب موجود در حوضچه باطله سطحی می تواند آلودگی منطقه شستشوی خاک کمیاب را کاهش دهد، اما فاضلاب ممکن است نشت کند یا بشکند و منجر به آلودگی جدی پایین دست شود. اگرچه هیچ اشاره عمومی به آلاینده های معادن خاکی کمیاب ناشی از سیل رودخانه یانگ تسه در سال 2020 وجود ندارد، مطمئناً نگرانی هایی در مورد آلاینده ها وجود دارد. سیل تأثیر فاجعه باری بر کارخانه لشان شنگه و موجودی آن داشت. این شرکت خسارات خود را بین 35 تا 48 میلیون دلار تخمین زده است که بسیار بیشتر از مبلغ بیمه است. با توجه به اینکه سیل هایی که ممکن است ناشی از تغییرات آب و هوایی باشد بیشتر می شود، احتمال آسیب و آلودگی ناشی از سیل های آینده نیز افزایش می یابد.
یکی از مقامات گانژو در منطقه ای که شی جین پینگ از آن بازدید کرد، ابراز تاسف کرد: «طنز این است که چون قیمت خاک های کمیاب برای مدت طولانی در سطح پایینی بوده است، سود حاصل از فروش این منابع با مقدار مورد نیاز برای تعمیر مقایسه می شود. آنها بدون ارزش خسارت."
با این وجود، بسته به منبع گزارش، چین همچنان 70 تا 77 درصد از عناصر کمیاب خاکی جهان را تامین خواهد کرد. تنها زمانی که یک بحران قریب الوقوع است، مانند سال های 2010 و 2019، ایالات متحده می تواند به توجه خود ادامه دهد. در مورد Magniquench و Molycorp، کنسرسیوم مربوطه می تواند کمیته سرمایه گذاری خارجی در ایالات متحده (CFIUS) را متقاعد کند که فروش بر امنیت ایالات متحده تأثیر منفی نخواهد گذاشت. CFIUS باید دامنه مسئولیت خود را گسترش دهد تا امنیت اقتصادی را نیز شامل شود و همچنین باید هوشیار باشد. برخلاف واکنش‌های کوتاه و کوتاه‌مدت گذشته، توجه مستمر دولت در آینده امری ضروری است. با نگاهی به اظهارات پیپلز دیلی در سال 2019، نمی توان گفت که به ما هشدار داده نشده است.
نظرات بیان شده در این مقاله تنها دیدگاه نویسنده است و لزوماً بیانگر موضع پژوهشکده سیاست خارجی نیست. موسسه تحقیقات سیاست خارجی یک سازمان غیرحزبی است که به انتشار مقالات سیاسی بحث برانگیز در مورد سیاست خارجی و امنیت ملی ایالات متحده اختصاص دارد. اولویت ها
توفل درایر، عضو ارشد برنامه آسیای موسسه سیاست خارجی ژوئن، استاد علوم سیاسی در دانشگاه میامی در کورال گیبلز، فلوریدا است.
بیماری کروناویروس جدید 2019 (COVID-19) از چین سرچشمه گرفت، جهان را فرا گرفت و زندگی […]
در 20 می 2020، تسای اینگ ون، رئیس جمهور تایوان، دومین دوره ریاست جمهوری خود را آغاز کرد. در مراسمی آرام تر […]
به طور معمول، نشست سالانه کنگره ملی خلق چین (NPC) یک چیز کسل کننده است. در تئوری، جمهوری خلق چین […]
مؤسسه تحقیقات سیاست خارجی متعهد به ارائه بالاترین کیفیت بورسیه ها و تجزیه و تحلیل سیاست های غیرحزبی، با تمرکز بر چالش های اصلی سیاست خارجی و امنیت ملی پیش روی ایالات متحده است. ما افرادی را که سیاست‌ها را تعیین می‌کنند و بر آن‌ها تأثیر می‌گذارند و عموم مردم را از طریق دیدگاه‌های تاریخی، جغرافیایی و فرهنگی آموزش می‌دهیم. درباره FPRI بیشتر بخوانید »
موسسه تحقیقات سیاست خارجی · خیابان گردو 1528، خیابان. 610· Philadelphia, Pennsylvania 19102· تلفن: 1.215.732.3774· فکس: 1.215.732.4401·www.fpri.org Copyright © 2000–2020. کلیه حقوق محفوظ است