در سال 1880، G.de Marignac از سوئیس "ساماریوم" را به دو عنصر تقسیم کرد که یکی از آنها توسط Solit تایید شد که ساماریوم است و عنصر دیگر توسط تحقیقات Bois Baudelaire تایید شد. در سال 1886، Marignac این عنصر جدید را به افتخار شیمیدان هلندی Ga-do Linium، که پیشگام در تحقیقات زمینهای کمیاب برای کاشف ایتریوم بود، نامگذاری کرد. نقش مهمی در نوآوری های تکنولوژیک مدرن ایفا خواهد کرد. عمدتاً در نکات زیر آشکار می شود.
(1) مجتمع پارامغناطیس محلول در آب آن می تواند سیگنال تصویربرداری تشدید مغناطیسی (NMR) بدن انسان را در کاربردهای پزشکی بهبود بخشد.
(2) اکسیدهای گوگرد آن را می توان به عنوان شبکه های ماتریسی برای لوله های اسیلوسکوپ روشنایی ویژه و صفحه های فلورسانس اشعه ایکس استفاده کرد.
(3)گادولینیومدر گادولینیم گارنت گالیوم یک بستر منفرد ایده آل برای حافظه های حافظه حباب مغناطیسی است.
(4) هنگامی که محدودیت چرخه Camot وجود ندارد، می توان از آن به عنوان یک محیط خنک کننده مغناطیسی حالت جامد استفاده کرد.
(5) به عنوان یک بازدارنده برای کنترل سطح واکنش زنجیره ای نیروگاه هسته ای برای اطمینان از ایمنی واکنش هسته ای استفاده می شود.
(6) به عنوان یک افزودنی برای آهنرباهای کبالت ساماریوم استفاده می شود تا اطمینان حاصل شود که عملکرد با دما تغییر نمی کند.
علاوه بر این، استفاده ازاکسید گادولینیومبا لانتانیم به تغییر ناحیه انتقال شیشه و بهبود پایداری حرارتی شیشه کمک می کند. از اکسید گادولینیوم می توان برای ساخت خازن ها و صفحه های تشدید کننده اشعه ایکس نیز استفاده کرد. در حال حاضر تلاش هایی برای توسعه کاربرد گادولینیوم و آلیاژهای آن در تبرید مغناطیسی در جهان در حال انجام است و پیشرفت هایی نیز حاصل شده است. در دمای اتاق، یخچال های مغناطیسی با استفاده از آهنربای ابررسانا، گادولینیوم فلزی یا آلیاژهای آن به عنوان محیط خنک کننده بیرون آمده اند.
زمان ارسال: آوریل-28-2023