تولیوم این عنصر در سال 1879 توسط کلیف در سوئد کشف شد و از نام قدیمی Thule در اسکاندیناوی Thulium نام گرفت. کاربردهای اصلی تولیوم به شرح زیر است.
(1) تولیوم به عنوان منبع تابش پزشکی سبک و سبک استفاده می شود. تولیوم پس از تابش در دومین کلاس جدید پس از حد تشعشع داخلی راکتور هسته ای، دستگاهی مشابه تولید می کند که می تواند اشعه ایکس ارسال کند. می توان از آن برای ساخت یک پرتودهی خونی قند مدفوع استفاده کرد. این رادیومتر می تواند تا Xiu 169 را تحت تأثیر کودکان دبیرستانی به تولیوم 170 تبدیل کند. برای تابش خون و کاهش گلبول‌های سفید خون که مسئول واکنش رد پیوند عضو هستند، تشعشع می‌کند. بنابراین پاسخ رد اولیه اندام ها را کاهش می دهد.
(2) عنصر تولیوم همچنین می تواند در تشخیص بالینی و درمان تومورها استفاده شود زیرا میل ترکیبی بالایی با بافت های متورم دارد. خاک های کمیاب سنگین میل ترکیبی بیشتری نسبت به خاک های کمیاب سبک دارند، به ویژه عنصر تولیوم که بیشترین میل ترکیبی را دارد.
(3) تولیوم به عنوان فعال کننده LaOBr استفاده می شود: Br (آبی) در فسفر مورد استفاده برای صفحه تشدید اشعه ایکس برای افزایش حساسیت نوری، در نتیجه تابش و آسیب اشعه ایکس به مردم کاهش می یابد. در مقایسه با صفحه تشدید کننده تنگستات کلسیم قبلی، تولیوم می تواند دوز اشعه ایکس را تا 50 درصد کاهش دهد که اهمیت عملی مهمی در کاربردهای پزشکی دارد.
(4) تولیوم همچنین می تواند به عنوان یک افزودنی در لامپ های متال هالید منبع روشنایی جدید استفاده شود.
(5) افزودن Tm3+ به شیشه می تواند مواد لیزری شیشه خاکی کمیاب را بسازد، که در حال حاضر مواد لیزری حالت جامد با بیشترین حجم پالس خروجی و بالاترین توان خروجی هستند. Tm3+ همچنین می تواند به عنوان یک یون فعال سازی برای مواد لیزری تبدیل خاکی کمیاب استفاده شود.
笔记
زمان ارسال: مه-10-2023