در سال 1907، Welsbach و G. Urban تحقیقات خود را انجام دادند و با استفاده از روش های مختلف جداسازی، عنصر جدیدی از "ایتربیوم" کشف کردند. ولسباخ این عنصر را Cp (Cassiope ium) نامید، در حالی که G. Urban نام آن را گذاشتلو (لوتتیوم)بر اساس نام قدیمی پاریس لوتس. بعداً مشخص شد که Cp و Lu یک عنصر هستند و در مجموع به آنها لوتیتیم گفته می شود.
اصلیموارد استفاده از لوتتیوم به شرح زیر هستند.
(1) ساخت آلیاژهای خاص خاص. به عنوان مثال، آلیاژ آلومینیوم لوتتیوم می تواند برای تجزیه و تحلیل فعال سازی نوترون استفاده شود.
(2) نوکلیدهای لوتتیوم پایدار نقش کاتالیزوری در ترک خوردگی نفت، آلکیلاسیون، هیدروژناسیون و واکنش های پلیمریزاسیون دارند.
(3) افزودن عناصری مانند آهن ایتریم یا گارنت آلومینیوم ایتریوم خواص خاصی را بهبود می بخشد.
(4) مواد خام برای ذخیره سازی حباب مغناطیسی.
(5) یک کریستال کاربردی کامپوزیت، اسید تترابوریک آلومینیم ایتریم نئودیمیم لوتسیم دوپ شده، متعلق به زمینه فنی رشد کریستال خنک کننده محلول نمک است. آزمایشها نشان میدهد که کریستال NYAB دوپ شده با لوتسیم نسبت به کریستال NYAB در یکنواختی نوری و عملکرد لیزر برتری دارد.
(6) پس از تحقیقات توسط بخش های خارجی مربوطه، مشخص شد که لوتیتیم کاربردهای بالقوه ای در نمایشگرهای الکتروکرومیک و نیمه هادی های مولکولی با ابعاد پایین دارد. علاوه بر این، لوتیتیم به عنوان یک فعال کننده برای فناوری باتری انرژی و پودر فلورسنت نیز استفاده می شود.
زمان ارسال: مه-12-2023