روش جدید می تواند شکل حامل نانو دارو را تغییر دهد

در سال‌های اخیر، فناوری نانو دارو یک فناوری جدید محبوب در فناوری تهیه دارو است. نانوداروها مانند نانوذرات، نانوذرات گلوله ای یا نانو کپسولی به عنوان یک سیستم حامل و اثربخشی ذرات به روش خاصی با هم پس از دارو نیز می توانند مستقیماً به پردازش فنی نانوذرات بپردازند.

در مقایسه با داروهای معمولی، نانوداروها مزایای زیادی دارند که با داروهای معمولی قابل مقایسه نیست:

داروی آهسته رهش، تغییر نیمه عمر دارو در بدن، طولانی شدن زمان اثر دارو.

پس از تبدیل شدن به یک داروی هدایت شده می توان به یک اندام هدف خاص دست یافت.

برای کاهش دوز، کاهش یا از بین بردن عارضه جانبی سمی تحت فرض اطمینان از اثربخشی.

مکانیسم انتقال غشایی برای افزایش نفوذپذیری دارو به بیوفیلم تغییر می‌کند که برای جذب پوستی دارو و اثربخشی دارو مفید است.

بنابراین برای آن نیازها با کمک یک حامل برای رساندن دارو به اهداف خاص، ایفای نقش درمان از نظر نانوداروها، طراحی حامل برای بهبود کارایی هدف‌گیری دارو بسیار مهم است.

اخیراً بولتن خبری گفته است که دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا، محققان روش جدیدی را توسعه داده اند، می تواند شکل حامل داروی نانو را تغییر دهد، این به انتقال داروهای ضد سرطان منتشر شده به تومور کمک می کند، اثر ضد سرطان را بهبود می بخشد. -داروهای سرطان

مولکول های پلیمر در محلول را می توان به طور خودکار تشکیل ساختار کروی توخالی وزیکول پلیمر، آن را دارای مزایای ثبات قوی، تنوع عملکردی به طور گسترده ای به عنوان حامل دارو استفاده می شود، اما، در مقابل، مانند باکتری ها و ویروس ها در طبیعت لوله ها، میله ها هستند. و ساختارهای بیولوژیکی غیر کروی به راحتی وارد بدن می شوند. از آنجایی که وزیکول های پلیمری به سختی ساختار غیر کروی تشکیل می دهند، این امر توانایی پلیمر را برای رساندن دارو به مقصد خود در بدن انسان تا حدی محدود می کند.

محققان استرالیایی از میکروسکوپ کرایوالکترونی برای مشاهده تغییرات ساختاری مولکول های پلیمر در محلول استفاده کردند. آنها دریافتند که با تغییر مقدار آب در حلال، شکل و اندازه وزیکول های پلیمری را می توان با تغییر مقدار آب در حلال تنظیم کرد.

نویسنده ارشد این مطالعه و مؤسسه شیمی کاج پر سل در دانشگاه نیو ساوت ولز گفت: "این پیشرفت به این معنی است که می توانیم شکل وزیکول پلیمری را تولید کنیم که ممکن است با محیط، مانند بیضی یا لوله ای، و بسته بندی دارویی در آن تغییر کند." شواهد اولیه حاکی از آن است که ناقلان نانوداروهای طبیعی و غیرکروی بیشتر احتمال دارد وارد سلول های تومور شوند.

این تحقیق به صورت آنلاین در آخرین شماره مجله طبیعت ارتباطات منتشر شد.