ဘေရီယမ်နှင့် ၎င်း၏ဒြပ်ပေါင်းများကို အဆိပ်ဖြစ်စေသောဆေးများ

ဘေရီယမ်နှင့်၎င်း၏ဒြပ်ပေါင်းများ
တရုတ်လို ဆေးအမည် ဘေရီယမ်
အင်္ဂလိပ်အမည်-ဘေရီယမ်၊ဗ
အဆိပ်သင့်မှု ယန္တရား ဘေရီယမ်ပျော့ပျောင်းသော ငွေဖြူတောက်ပသော အယ်ကာလိုင်းမြေသတ္ထုသည် အဆိပ်ရှိသော barite (BaCO3) နှင့် barite (BaSO4) ပုံစံဖြင့် သဘာဝတွင်ရှိသော သတ္တုတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ ဘေရီယမ်ဒြပ်ပေါင်းများကို ကြွေထည်ပစ္စည်း၊ ဖန်ထည်လုပ်ငန်း၊ သံမဏိမီးငြိမ်းသတ်ခြင်း၊ ဆေးဘက်ဆိုင်ရာဆန့်ကျင်ဘက်အေးဂျင့်များ၊ ပိုးသတ်ဆေးများ၊ ဓာတုဓာတ်ပစ္စည်းများထုတ်လုပ်ခြင်းစသည်ဖြင့် တွင်ကျယ်စွာအသုံးပြုကြသည်။ အများအားဖြင့် ဘေရီယမ်ဒြပ်ပေါင်းများတွင် ဘေရီယမ်ကလိုရိုက်၊ ဘေရီယမ်ကာဗွန်နိတ်၊ ဘေရီယမ်အက်ဆစ်၊ ဘေရီယမ်နိုက်ထရိတ်၊ barium sulfate၊ barium sulfide၊ဘေရီယမ်အောက်ဆိုဒ်ဘေရီယမ်ဟိုက်ဒရောဆိုဒ်၊ barium stearate စသည်တို့၊ဘေရီယမ်သတ္တုအဆိပ်မရှိလုနီးပါးဖြစ်ပြီး ဘေရီယမ်ဒြပ်ပေါင်းများ၏ အဆိပ်သင့်မှုသည် ၎င်းတို့၏ပျော်ဝင်နိုင်စွမ်းနှင့် ဆက်စပ်နေသည်။ ပျော်ဝင်နိုင်သော ဘေရီယမ်ဒြပ်ပေါင်းများသည် အလွန်အဆိပ်သင့်ပြီး ဘေရီယမ်ကာဗွန်နိတ်သည် ရေတွင်မပျော်ဝင်လုနီးပါးဖြစ်နေသော်လည်း၊ ၎င်း၏ ဟိုက်ဒရိုကလိုရစ်အက်ဆစ်တွင် ပျော်ဝင်နိုင်ခြင်းကြောင့် barium chloride သည် အဆိပ်ဖြစ်သည်။ ဘေရီယမ်အိုင်းယွန်းအဆိပ်သင့်ခြင်း၏ အဓိကယန္တရားမှာ ဆဲလ်အတွင်းရှိ ကယ်လစီယမ်မှီခိုပိုတက်စီယမ်လမ်းကြောင်းများကို barium ions ဖြင့်ပိတ်ဆို့ခြင်းဖြစ်ပြီး အတွင်းဆဲလ်အတွင်းပိုတက်စီယမ်တိုးလာခြင်းနှင့် ဆဲလ်ပြင်ပပိုတက်စီယမ်အာရုံစူးစိုက်မှုလျော့နည်းသွားကာ hypokalemia ကိုဖြစ်ပေါ်စေသည်။ အခြားပညာရှင်များက ဘေရီယမ်အိုင်းယွန်းများသည် myocardium နှင့် ချောမွေ့သောကြွက်သားများကို တိုက်ရိုက်လှုံ့ဆော်ပေးခြင်းဖြင့် နှလုံးခုန်နှုန်းမမှန်ခြင်းနှင့် အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ လက္ခဏာများကို ဖြစ်စေနိုင်သည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။ စုပ်ယူမှုပျော်ဝင်သည်။ဘေရီယမ်အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းရှိ ဒြပ်ပေါင်းများသည် ကယ်လ်စီယမ်နှင့် ဆင်တူပြီး စုစုပေါင်း စားသုံးမှုပမာဏ၏ 8% ခန့်ရှိသည်။ အရိုးများနှင့် သွားများသည် ခန္ဓာကိုယ် ဝန်စုစုပေါင်း၏ 90% ကျော်အတွက် အဓိက အစစ်ခံနေရာများဖြစ်သည်။ဘေရီယမ်မျိုချမိသော ပါးစပ်မှ အဓိကအားဖြင့် မစင်မှတဆင့် စွန့်ထုတ်သည်။ ကျောက်ကပ်မှ စစ်ထုတ်ထားသော ဘေရီယမ်အများစုကို ကျောက်ကပ်ပြွန်များဖြင့် ပြန်လည်စုပ်ယူနိုင်ပြီး ဆီးထဲတွင် အနည်းငယ်သာ ပေါ်လာသည်။ ဘေရီယမ်၏တစ်ဝက်သက်တမ်းသည် ၃-၄ ရက်ခန့်ဖြစ်သည်။ ဘေရီယမ်အဆိပ်သင့်မှုသည် အချဉ်ဖောက်အမှုန့်၊ ဆား၊ အယ်လကာလီမှုန့်၊ ဂျုံမှုန့်၊ ကျောက်ချဉ်စသည်ဖြင့် ဘေရီယမ်ဒြပ်ပေါင်းများကို စားသုံးမိခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပွားလေ့ရှိသည်။ ဘေရီယမ်ဓာတ်ပါ၀င်သော ရေသောက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ရသည့် ဘေရီယမ်အဆိပ်သင့်မှု အစီရင်ခံစာများလည်း ရှိသည်။ လုပ်ငန်းခွင်တွင် ဘေရီယမ်ဒြပ်ပေါင်းအဆိပ်သင့်မှုသည် ရှားပါးပြီး အဓိကအားဖြင့် အသက်ရှူလမ်းကြောင်း သို့မဟုတ် ပျက်စီးနေသော အရေပြားနှင့် အကျိအမြှေးပါးများမှတဆင့် စုပ်ယူပါသည်။ ဘေရီယမ် stearate နှင့် ထိတွေ့ခြင်းကြောင့် အဆိပ်သင့်မှု အစီရင်ခံစာများ ရှိပြီး၊ ပုံမှန်အားဖြင့် subacute သို့မဟုတ် နာတာရှည် စတင်ခြင်းနှင့် 1-10 လအထိ ငုပ်လျှိုးနေသော ကာလဖြစ်သည်။ AI ကိရိယာများသည် အလုပ်၏ စွမ်းဆောင်ရည်ကို မြှင့်တင်ပေးပြီး၊မသိနိုင်သော AIဝန်ဆောင်မှုသည် AI ကိရိယာများ၏ အရည်အသွေးကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်သည်။

ကုသမှုပမာဏ
ဘေရီယမ်ကလိုရိုက်သောက်သုံးသောလူဦးရေ၏ အဆိပ်သင့်ပမာဏမှာ 0.2-0.5g ခန့်ဖြစ်သည်။
အရွယ်ရောက်ပြီးသူများအတွက် သေစေသောဆေးပမာဏမှာ ခန့်မှန်းခြေအားဖြင့် 0.8-1.0g ဖြစ်သည်။
ဆေးဘက်ဆိုင်ရာလက္ခဏာများ- 1. ခံတွင်းအဆိပ်သင့်ခြင်း၏ပေါက်ဖွားသည့်ကာလသည် ပုံမှန်အားဖြင့် 0.5-2 နာရီဖြစ်ပြီး စားသုံးမှုမြင့်မားသူများသည် 10 မိနစ်အတွင်း အဆိပ်သင့်ခြင်းလက္ခဏာများခံစားရနိုင်သည်။
(၁) အစာခြေလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ အစောပိုင်း လက္ခဏာများမှာ အဓိက လက္ခဏာများ- ခံတွင်းနှင့် လည်ချောင်းတွင် ပူလောင်ခြင်း၊ လည်ချောင်းခြောက်ခြင်း၊ မူးဝေခြင်း၊ ခေါင်းကိုက်ခြင်း၊ ပျို့အန်ခြင်း၊ အော့အန်ခြင်း၊ ဝမ်းဗိုက်နာခြင်း၊ မကြာခဏ ဝမ်းလျှောခြင်း၊ ရေများထွက်ကာ ဝမ်းများထွက်ခြင်း၊ ရင်ဘတ်တင်းကျပ်ခြင်း၊ ရင်တုန်ခြင်း၊ ထုံကျင်ခြင်း၊ ပါးစပ်၊ မျက်နှာနှင့် ခြေလက်များတွင်
(၂) တိုးတက်သော ကြွက်သားသွက်ချာပါဒ − လူနာများသည် အစပိုင်းတွင် ခြေလက်အင်္ဂါများ မပြည့်မစုံနှင့် ပျော့ပျောင်းသော ခြေလက်အင်္ဂါများ သွက်ချာပါဒ ဖြစ်နေကြပြီး၊ ယင်းမှာ အစွန်းပိုင်း ကြွက်သားများမှ လည်ပင်းကြွက်သားများ၊ လျှာကြွက်သားများ၊ အမြှေးပါးကြွက်သားများနှင့် အသက်ရှူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ကြွက်သားများအထိ တိုးလာပါသည်။ လျှာကြွက်သားသွက်ချာပါဒသည် အစာမျိုရခက်ခြင်း၊ ပါးစပ်ဖောက်ပြန်ခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေနိုင်ပြီး ပြင်းထန်သောအခြေအနေများတွင် အသက်ရှုလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာကြွက်သားများ လေဖြတ်ခြင်းကြောင့် အသက်ရှူရခက်ခဲခြင်းနှင့် အသက်ရှူကြပ်ခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။ (3) နှလုံးသွေးကြောပျက်စီးခြင်း- myocardium သို့ barium အဆိပ်သင့်ခြင်းနှင့် ၎င်း၏ hypokalemic သက်ရောက်မှုများကြောင့် လူနာများသည် myocardial ပျက်စီးခြင်း၊ နှလုံးခုန်မမှန်ခြင်း၊ tachycardia၊ မကြာခဏ သို့မဟုတ် အချိန်မတန်မီ ကျုံ့ခြင်း၊ ဆုံဆို့၊ သုံးချောင်း၊ သုံးချောင်း၊ atrial fibrillation၊ conduction block စသည်ဖြင့် ခံစားရနိုင်ပါသည်။ ပြင်းထန်သောလူနာများ၊ အမျိုးမျိုးသော ectopic စည်းချက်၊ ဒုတိယ သို့မဟုတ် တတိယဒီဂရီကဲ့သို့ ပြင်းထန်သော ပုံမမှန်ခြင်းကို ခံစားရနိုင်သည်။ atrioventricular block၊ ventricular flutter၊ ventricular fibrillation နှင့် နှလုံးရပ်ခြင်းပင်။ 2. ရှူရှိုက်မိသော အဆိပ်သင့်ခြင်း၏ ပေါက်ဖွားသည့်ကာလသည် 0.5 မှ 4 နာရီကြားတွင် မကြာခဏ ပေါက်တတ်ပါသည်။ လည်ချောင်းနာခြင်း၊ လည်ချောင်းခြောက်ခြင်း၊ ချောင်းဆိုးခြင်း၊ အသက်ရှုကြပ်ခြင်း၊ ရင်ဘတ်တင်းကျပ်ခြင်း စသည်ဖြင့် အသက်ရှူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ယားယံခြင်းလက္ခဏာများအဖြစ် ထင်ရှားသော်လည်း၊ အခြားလက်တွေ့ လက္ခဏာများသည် ခံတွင်းအဆိပ်သင့်ခြင်းနှင့် ဆင်တူသည်။ 3. ထုံကျင်ခြင်း၊ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ခြင်း၊ ပျို့အန်ခြင်းနှင့် အော့အန်ခြင်း စသည့် လက္ခဏာများသည် ပျက်စီးနေသော အရေပြားနှင့် အရေပြားမီးလောင်ရာမှတစ်ဆင့် အဆိပ်အတောက်များကို စုပ်ယူပြီးနောက် ၁ နာရီအတွင်း ပေါ်လာနိုင်သည်။ ပြင်းထန်သောအပူလောင်သောလူနာများသည် တက်ခြင်း၊ အသက်ရှူရခက်ခဲခြင်းနှင့် သိသိသာသာ myocardial ပျက်စီးခြင်းအပါအဝင် 3-6 နာရီအတွင်း ရုတ်တရက် လက္ခဏာများ ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သည်။ ဆေးခန်းပြခြင်းများသည် ခံတွင်းအဆိပ်သင့်ခြင်းနှင့် ဆင်တူပြီး အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ လက္ခဏာများ ပျော့ပျောင်းသည်။ အခြေအနေသည် လျင်မြန်စွာ ဆိုးရွားလာတတ်ပြီး အစောပိုင်းအဆင့်များတွင် အထူးဂရုပြုသင့်သည်။

ရောဂါရှာဖွေသည်။

စံသတ်မှတ်ချက်များသည် အသက်ရှူလမ်းကြောင်း၊ အစာခြေလမ်းကြောင်းနှင့် အရေပြားအတွင်းမှ ဘေရီယမ်ဒြပ်ပေါင်းများနှင့် ထိတွေ့မှုသမိုင်းအပေါ် အခြေခံထားသည်။ ပျော့ပျောင်းသောကြွက်သားအကြောသေခြင်းနှင့် myocardial ပျက်စီးခြင်းကဲ့သို့သောလက်တွေ့သရုပ်လက္ခဏာများဖြစ်ပေါ်နိုင်ပြီးဓာတ်ခွဲခန်းစစ်ဆေးမှုများသည် refractory hypokalemia ကိုအတည်ပြုနိုင်သည်၊ ယင်းကိုသိရှိနိုင်သည်။ Hypokalemia သည် ပြင်းထန်သော ဘေရီယမ် အဆိပ်သင့်ခြင်း၏ ရောဂါဗေဒအခြေခံဖြစ်သည်။ ကြွက်သားများ ကြံ့ခိုင်မှု ကျဆင်းခြင်း ၊ hypokalemic periodic paralysis ၊ botulinum toxin အဆိပ်သင့် ၊ myasthenia gravis ၊ တိုးတက်သော ကြွက်သား dystrophy ၊ peripheral neuropathy နှင့် acute polyradiculitis ကဲ့သို့သော ရောဂါများနှင့် ကွဲပြားသင့်သည် ။ ပျို့အန်ခြင်း၊ အော့အန်ခြင်းနှင့် ဗိုက်အောင့်ခြင်းကဲ့သို့သော အစာအိမ်လမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ လက္ခဏာများကို အစာအဆိပ်သင့်ခြင်းမှ ခွဲခြားထားသင့်သည်။ Hypokalemia ကို trialkyltin အဆိပ်သင့်ခြင်း၊ ဇီဝဖြစ်စဉ် alkalosis၊ မိသားစုအလိုက် သွက်ချာပါဒ နှင့် မူလ aldosteronism ကဲ့သို့သော ရောဂါများနှင့် ကွဲပြားသင့်ပါသည်။ နှလုံးခုန်မြန်ခြင်းကို digitalis အဆိပ်သင့်ခြင်းနှင့် အော်ဂဲနစ်နှလုံးရောဂါကဲ့သို့သော ရောဂါများနှင့် ကွဲပြားသင့်သည်။

ကုသမှု၏မူလ

1. အဆိပ်အတောက်များကိုဖယ်ရှားရန်အတွက် အရေပြားနှင့် အကျိအချွဲအမြှေးပါးများနှင့် ထိတွေ့မိသူများအတွက် ဘေရီယမ်အိုင်းယွန်းများ ထပ်မံစုပ်ယူမှုမဖြစ်အောင် ထိတွေ့သည့်နေရာကို ချက်ချင်းရေသန့်ဖြင့် သေချာစွာဆေးကြောသင့်သည်။ မီးလောင်သောလူနာများအား ဓာတုအပူလောင်မှုဖြင့် ကုသသင့်ပြီး ဒဏ်ရာကို သန့်စင်ရန်အတွက် 2% မှ 5% ဆိုဒီယမ်ဆာလဖိတ်ကို ပေးသင့်သည်။ အသက်ရှူလမ်းကြောင်းမှတစ်ဆင့် ရှူရှိုက်မိသူများသည် အဆိပ်သင့်သည့်နေရာမှ ချက်ချင်းထွက်ခွာသင့်ပြီး ခံတွင်းသန့်ရှင်းစေရန် ခံတွင်းကို အကြိမ်ကြိမ်ဆေးကြောကာ သင့်လျော်သော ဆိုဒီယမ်ဆာလဖိတ်ပမာဏကို ပါးစပ်ဖြင့် သောက်သုံးသင့်သည်။ အစာခြေလမ်းကြောင်းမှတဆင့် စားသုံးမိသူများအတွက်၊ ဝမ်းလျှောခြင်းအတွက် ဆိုဒီယမ်ဆာလဖိတ် (သို့) 2% မှ 5% ဆိုဒီယမ် ဆာလဖိတ်ရည် သို့မဟုတ် ရေဖြင့် ဦးစွာဆေးကြောပြီးနောက် ဝမ်းလျှောခြင်းအတွက် ဆိုဒီယမ်ဆာလဖိတ် 20-30 ဂရမ်ကို စီမံပေးသင့်သည်။ 2. Detoxification drug sulfate သည် မပျော်ဝင်နိုင်သော barium sulfate ကို အဆိပ်ထုတ်ရန်အတွက် barium ion ဖြင့် ဖွဲ့စည်းနိုင်သည်။ ပထမရွေးချယ်မှုမှာ 10% ဆိုဒီယမ်ဆာလဖိတ် 10-20ml ကို သွေးကြောထဲထိုးသွင်းရန် သို့မဟုတ် 500ml ဆိုဒီယမ်ဆာလဖိတ် 500ml ကို သွေးကြောထဲထိုးသွင်းရန်ဖြစ်သည်။ အခြေအနေပေါ်မူတည်၍ ပြန်လည်အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။ ဆိုဒီယမ်ဆာလဖိတ်အရန်မရှိပါက၊ ဆိုဒီယမ် thiosulfate ကိုသုံးနိုင်သည်။ မပျော်ဝင်နိုင်သော ဘေရီယမ်ဆာလဖိတ်ကို ဖွဲ့စည်းပြီးနောက်၊ ၎င်းကို ကျောက်ကပ်မှတဆင့် စွန့်ထုတ်ပြီး ကျောက်ကပ်ကို ကာကွယ်ရန်အတွက် ပိုမိုကောင်းမွန်သော အရည်အစားထိုးခြင်းနှင့် diuresis လိုအပ်သည်။ 3. hypokalemia ကို အချိန်မီ ပြုပြင်ခြင်းသည် ပြင်းထန်သော နှလုံးခုန်မမှန်ခြင်းနှင့် ဘေရီယမ် အဆိပ်သင့်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အသက်ရှူလမ်းကြောင်း ကြွက်သားများ လေဖြတ်ခြင်းကို ကယ်ဆယ်ရန် သော့ချက်ဖြစ်သည်။ ပိုတက်စီယမ် ဖြည့်စွက်ခြင်း၏ နိယာမမှာ electrocardiogram ပုံမှန်ပြန်မရောက်မချင်း ပိုတက်စီယမ် လုံလောက်စွာ ပေးဆောင်ရန် ဖြစ်ပါသည်။ အပျော့စား အဆိပ်သင့်ခြင်းကို ယေဘူယျအားဖြင့် ပါးစပ်ဖြင့် စီမံနိုင်ပြီး၊ 10% ပိုတက်စီယမ် ကလိုရိုက် 30-60ml ကို နေ့စဉ် ခွဲ၍ သောက်သုံးနိုင်ပါသည်။ အလယ်အလတ်မှ ပြင်းထန်သော လူနာများတွင် သွေးကြောအတွင်း ပိုတက်စီယမ် ဖြည့်စွက်ဆေး လိုအပ်သည်။ ဤအဆိပ်သင့်လူနာများသည် ယေဘုယျအားဖြင့် ပိုတက်စီယမ်အတွက် ခံနိုင်ရည်ပိုရှိကြပြီး 10 ~ 20ml ၏ 10% potassium chloride ကို ဇီဝကမ္မဆားရည် သို့မဟုတ် ဂလူးကို့စရည် 500ml ဖြင့် သွေးကြောသွင်းနိုင်သည်။ ပြင်းထန်သောလူနာများသည် ပိုတက်စီယမ်ကလိုရိုက်၏ အကြောသွင်းသွင်းခြင်း၏အာရုံစူးစိုက်မှုကို 0.5% ~ 1.0% အထိတိုးစေပြီး ပိုတက်စီယမ်ဖြည့်စွက်နှုန်းသည် တစ်နာရီလျှင် 1.0~1.5g အထိရောက်ရှိနိုင်ပါသည်။ ပြင်းထန်သောလူနာများသည် သမားရိုးကျမဟုတ်သော ဆေးများနှင့် ပိုတက်စီယမ်ဓာတ်ကို လျှပ်စစ်ဓာတ်မှန်ရိုက်ခြင်း စောင့်ကြည့်ခြင်းအောက်တွင် မကြာခဏ လိုအပ်သည်။ ပိုတက်စီယမ်ဓာတ် ဖြည့်တင်းသောအခါတွင် တင်းကျပ်သော လျှပ်စစ်ဓာတ်မှန်ရိုက်ခြင်းနှင့် သွေးတွင်း ပိုတက်စီယမ် စောင့်ကြည့်ခြင်းတို့ကို လုပ်ဆောင်သင့်ပြီး ဆီးသွားခြင်းနှင့် ကျောက်ကပ်ဆိုင်ရာ လုပ်ဆောင်ချက်များကို အထူးဂရုပြုသင့်သည်။ 4. နှလုံးခုန်နှုန်းကို ထိန်းချုပ်ရန်၊ နှလုံးခုန်မြန်ခြင်း အမျိုးအစားအလိုက် ကုသရန်အတွက် cardiolipin၊ bradycardia၊ verapamil သို့မဟုတ် lidocaine ကဲ့သို့သော ဆေးဝါးများကို အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။ ပိုတက်စီယမ် ဓာတ်မှန်ရိုက်ခြင်း ပြောင်းလဲမှု နည်းပါးသော လူနာများအတွက် သွေးတွင်း ပိုတက်စီယမ်ကို ချက်ချင်း စစ်ဆေးသင့်သည်။ မဂ္ဂနီဆီယမ် ချို့တဲ့သောအခါတွင် ပိုတက်စီယမ် ဖြည့်စွက်ခြင်းသည် ထိရောက်မှု မရှိသော်လည်း တစ်ချိန်တည်းတွင် မဂ္ဂနီဆီယမ် ဖြည့်စွက်ရန် အာရုံစိုက်သင့်သည်။ 5. Mechanical ventilation အသက်ရှုလမ်းကြောင်း ကြွက်သားများ လေဖြတ်ခြင်း သည် ဘေရီယမ် အဆိပ်သင့် သေဆုံးခြင်း၏ အဓိက အကြောင်းရင်း ဖြစ်သည်။ အသက်ရှုလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ကြွက်သားအကြောပြတ်ခြင်း ပေါ်လာသည်နှင့်၊ endotracheal intubation နှင့် mechanical ventilation ကို ချက်ချင်းလုပ်ဆောင်သင့်ပြီး tracheotomy လိုအပ်ပါသည်။ 6. သုတေသနပြုချက်အရ hemodialysis ကဲ့သို့သော သွေးသန့်စင်မှုအစီအမံများသည် သွေးထဲမှ ဘေရီယမ်အိုင်းယွန်းများ ဖယ်ရှားခြင်းကို အရှိန်မြှင့်နိုင်ပြီး အချို့သော ကုထုံးတန်ဖိုးရှိသည်ဟု အကြံပြုထားသည်။ 7. ပြင်းထန်သော အော့အန်ခြင်းနှင့် ဝမ်းလျှောခြင်းဝေဒနာရှင်များအတွက် အခြားသော လက္ခဏာရပ်ဆိုင်ရာ ကုသနည်းများကို ရေနှင့် electrolyte ဟန်ချက်ညီစေရန်နှင့် ဆင့်ပွားကူးစက်မှုများကို ကာကွယ်ရန် အရည်များဖြင့် ဆောလျင်စွာ ဖြည့်စွက်သင့်သည်။