De belangrijkste reden waarom elektrische voertuigen zoveel publieke aandacht hebben gekregen, is dat de overgang van rokerige verbrandingsmotoren naar elektrische voertuigen veel voordelen voor het milieu kan hebben, waardoor het herstel van de ozonlaag wordt versneld en de menselijke afhankelijkheid van beperkte fossiele brandstoffen wordt verminderd. Dit zijn allemaal goede redenen om elektrisch te rijden, maar dit concept kent een probleem en kan een bedreiging vormen voor het milieu. Het is duidelijk dat elektrische voertuigen worden aangedreven door elektriciteit in plaats van door benzine. Deze elektrische energie wordt opgeslagen in een interne lithium-ionbatterij. Eén ding dat velen van ons vaak vergeten, is dat batterijen niet aan bomen groeien. Hoewel oplaadbare batterijen veel minder verspillen dan de wegwerpbatterijen die je in speelgoed aantreft, moeten ze toch ergens vandaan komen, wat een energie-intensieve mijnbouwoperatie is. Batterijen zijn misschien milieuvriendelijker dan benzine na het voltooien van taken, maar hun uitvinding vereist zorgvuldige studie.
Onderdelen van de batterij
De batterij van elektrische voertuigen is samengesteld uit verschillende geleidende stoffenzeldzame aardelementen, inbegrepenneodymium, dysprosiumen natuurlijk lithium. Deze elementen worden over de hele wereld op grote schaal gedolven, op dezelfde schaal als edele metalen zoals goud en zilver. In feite zijn deze zeldzame aardmineralen zelfs nog waardevoller dan goud of zilver, omdat ze de ruggengraat vormen van onze door batterijen aangedreven maatschappij.
Het probleem hier heeft drie aspecten: ten eerste zijn zeldzame aardmetalen, net als de olie die wordt gebruikt om benzine te produceren, een beperkte hulpbron. Er zijn wereldwijd maar een beperkt aantal van dit soort dingen, en naarmate het steeds schaarser wordt, zal de prijs ervan stijgen. Ten tweede is het winnen van deze ertsen een zeer energieverbruikend proces. Je hebt elektriciteit nodig om brandstof te leveren voor alle mijnbouwapparatuur, verlichtingsapparatuur en verwerkingsmachines. Ten derde zal de verwerking van erts in bruikbare vormen een grote hoeveelheid overtollig afval opleveren, en voorlopig kunnen we in ieder geval niet echt iets doen. Sommige afvalstoffen kunnen zelfs radioactiviteit bevatten, wat gevaarlijk is voor zowel de mens als het omringende milieu.
Wat kunnen we doen?
Batterijen zijn een onmisbaar onderdeel geworden van de moderne samenleving. We kunnen misschien geleidelijk van onze afhankelijkheid van olie afkomen, maar we kunnen niet stoppen met de mijnbouw voor batterijen totdat iemand schone waterstofenergie of koude kernfusie ontwikkelt. Wat kunnen we doen om de negatieve gevolgen van de oogst van zeldzame aardmetalen te verzachten?
Het eerste en meest positieve aspect is recycling. Zolang de batterijen van elektrische voertuigen intact zijn, kunnen de elementen waaruit ze bestaan worden gebruikt om nieuwe batterijen te produceren. Naast batterijen hebben sommige autobedrijven onderzoek gedaan naar methoden voor het recyclen van motormagneten, die ook zijn gemaakt van zeldzame aardelementen.
Ten tweede moeten we batterijcomponenten vervangen. Autobedrijven hebben onderzocht hoe ze zeldzamere elementen in batterijen, zoals kobalt, kunnen verwijderen of vervangen door milieuvriendelijkere en gemakkelijk verkrijgbare materialen. Dit zal het benodigde mijnbouwvolume verminderen en recycling eenvoudiger maken.
Ten slotte hebben we een nieuw motorontwerp nodig. Geschakelde reluctantiemotoren kunnen bijvoorbeeld worden aangedreven zonder het gebruik van zeldzame aardmagneten, waardoor onze vraag naar zeldzame aardmetalen zal afnemen. Ze zijn nog niet betrouwbaar genoeg voor commercieel gebruik, maar de wetenschap heeft dit bewezen.
Uitgaande van de belangen van het milieu is de reden waarom elektrische voertuigen zo populair zijn geworden, maar dit is een eindeloze strijd. Om echt het beste uit onszelf te halen, moeten we altijd onderzoek doen naar de volgende beste technologie om onze samenleving te optimaliseren en verspilling te elimineren.
Bron: Industriegrenzen
Posttijd: 30 augustus 2023